شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- روابط عمومی استراتژیک، روابط عمومی است که در تصمیم‌گیری‌های استراتژیک سازمان دخالت داشته باشد و برای این کار مدیر روابط عمومی باید از لحاظ احراز شغل در حد مدیرعامل و معاون دستگاه باشد و دوم برای خود طرح‌ریزی استراتژیک داشته باشد.

در بحث مدیریت استراتژیک تاکید بر این است که هر سازمان باید ماموریت خود را تعریف کند و در راستای ماموریت تعریف شده اهدافش را مشخص و برای تحقق اهداف باید استراتژی خاص خود را تعیین نماید؛ حال روابط عمومی در راستای تحقق اهداف سازمان باید طرح‌ریزی استراتژیک داشته باشد یعنی باید بگوید که در برنامه 5 ساله سوم توسعه، سازمان فوق چه ماموریت‌ها و چه اهدافی دارد و من به عنوان روابط عمومی چه فعالیتی می‌توانم انجام دهم تا سازمان به اهدافش دست یابد.

حال اگر بخواهیم به مدیریت با نگرشی استراتژیک نگاه کنیم مدیر روابط عمومی در سازمان نه در زیرمجموعه بلکه باید یک مجموعه باشد در کنار رئیس سازمان با پتانسیل‌های لازم، امکانات رسانه‌ای، تیم کاری که انواع خدماتی که لازم می‌باشد را انجام دهد. اگر جایگاه مدیر روابط عمومی در کنار رئیس سازمان باشد و شرایط احراز این پست در حد معاونین سازمان‌ها باشد او می‌تواند در تصمیم‌گیری‌های استراتژیک سازمان شریک باشد یعنی در واقع مدیر روابط عمومی این نیست که تصمیم گرفته شده را اجرا کند بلکه باید خود در تصمیم‌گیری‌های سازمان حضور داشته باشد چرا که وقتی حضور داشته باشد پتانسیل‌های روابط عمومی را مطرح می‌کند، نارسایی،‌ ناتوانی‌ها را بررسی می‌نماید.

بحث روابط عمومی در حوزه مدیریت استراتژیک سلسله مراتبی است منتها جای روابط عمومی در وزارت‌خانه باید در کنار وزیر و در سازمان باید در کنار مدیرعامل باشد. در فرایند مدیریت استرتژیک هم‌خوانی‌های کلی مشخص می‌شوند و در راستای خط‌مشی، طرح‌ریزی استراتژیک صورت می‌کند یعنی ماموریت تبیین می‌شود و اهداف تعریف می‌شوند.

روابط عمومی تنها چشم و گوش سازمان نیست بلکه وسیله‌ای موثر برای تحقق هدف‌های سازمان نیز هست. البته با شناخت محیط بیرون و درون سازمان (تهدید و فرصت‌ها) حس‌گر خوبی برای جمع‌آوری اطلاعات است. پس در روابط عمومی است که باید تصمیم‌گیری‌های استراتژیک صورت گیرد چرا که کلیه اطلاعات دست اول در روابط عمومی است که با شناخت محیط و تعیین وضعیت رقابتی باید برنامه‌ریزی صورت گیرد.