شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی‌ ایران (شارا) || مقاله "پایان وب" توسط جودیت دونات و بروس اشنایر، نگرانی عمیقی را در مورد تهدید هوش مصنوعی (AI) برای اکوسیستم آنلاین پیچیده‌ای که به نویسندگان، هنرمندان و سایر سازندگان محتوا اجازه می‌دهد تا به مخاطبان انسانی دسترسی پیدا کنند، مطرح می‌کند.

استدلال آنها به این شرح است:

انتشار: نقش اصلی آن اتصال نویسندگان به مخاطب است.

ناشران: به عنوان دروازه بان عمل می‌کنند، محتوا را فیلتر کرده و "بهترین" را برجسته می‌کنند.

نویسندگان: برای جلب توجه، کار خود را مطابق با معیارهای ناشران تنظیم می‌کنند.

نویسندگان بیان می‌کنند که هوش مصنوعی این فرآیند را مختل می‌کند. الگوریتم های هوش مصنوعی می‌توانند:

محتوای با کیفیت پایین را به سرعت تولید کنند: این امر نویسندگان انسانی را تحت فشار قرار می‌دهد تا برای جلب توجه، بیشتر کار کنند و در نهایت منجر به کاهش کیفیت کلی محتوا می‌شود.

مخاطبان را دستکاری کنند: الگوریتم‌های هوش مصنوعی می‌توانند علایق و نیازهای کاربران را به طور دقیق تر از انسان‌ها شناسایی کنند و از این طریق محتوای مضر و نادرست را به طور موثرتری پخش کنند.

تمرکز قدرت در دستان تعداد کمی: شرکت‌های بزرگ فناوری که به هوش مصنوعی قدرتمند دسترسی دارند، می‌توانند ترافیک و توجه را کنترل کنند و صدای منتقدان و افراد غیرهمفکر را خفه کنند.

در نهایت، دونات و اشنایر هشدار می‌دهند که هوش مصنوعی می‌تواند منجر به نابودی "وب باز" شود، فضایی که زمانی برای تبادل آزاد ایده‌ها و اطلاعات ارزشمند بود و به جای آن، فضایی بسته و تحت سلطه منافع شرکتی و دستکاری ایجاد شود.

آیا این یک سناریوی محتمل است؟
نگرانی‌های دونات و اشنایر قابل تامل است. هوش مصنوعی پتانسیل تغییر چشمگیر نحوه تولید و مصرف محتوا را دارد. با این حال، مهم است که به چند نکته توجه داشته باشیم:

هوش مصنوعی هنوز در مراحل اولیه توسعه خود است: قابلیت‌های آن در حال حاضر اغراق‌آمیز است.

انسان‌ها کنترل هوش مصنوعی را در دست دارند: ما نحوه توسعه و استفاده از این فناوری را تعیین می‌کنیم.

راه‌حل‌های بالقوه‌ای وجود دارد: می‌توان از هوش مصنوعی برای مبارزه با انتشار اطلاعات نادرست، حمایت از خلاقیت و ایجاد فضای آنلاین دموکراتیک تر استفاده کرد.

آینده وب نامشخص است. اما سرنوشت آن توسط هوش مصنوعی تعیین نمی شود، بلکه توسط انتخاب های ما تعیین خواهد شد. ما باید با دقت تأثیرات بالقوه هوش مصنوعی را بر جامعه خود ارزیابی کنیم و با هم برای ایجاد اینترنت بهتر برای همه تلاش کنیم.

مقاله جودیت دونات و بروس اشنایر به درستی به چالش‌های فزاینده‌ای که اینترنت آزاد با ظهور هوش مصنوعی با آن مواجه است اشاره می‌کند. با این حال، من معتقدم که این به معنای نابودی قریب‌الوقوع وب نیست، بلکه فرصتی برای تحول آن است.

درست است که هوش مصنوعی می‌تواند به طور بالقوه جایگزین برخی از وظایف انجام شده توسط انسان‌ها در حال حاضر در فرآیند انتشار، مانند فیلتر کردن نامزدها و ویرایش پیش‌نویس‌ها باشد. با این حال، هوش مصنوعی همچنین می‌تواند ابزارهای قدرتمندی را برای خلاقیت و دسترسی به اطلاعات ارائه دهد که می‌تواند به نفع نویسندگان، هنرمندان و سایر سازندگان محتوا باشد.

به عنوان مثال، هوش مصنوعی می‌تواند برای کمک به نویسندگان در تحقیق، ویرایش و یافتن مخاطبان جدید استفاده شود. همچنین می‌تواند برای ایجاد شکل‌ها و گونه‌های جدید محتوای جذاب و تعاملی استفاده شود.

علاوه بر این، هوش مصنوعی می‌تواند به تجزیه و تحلیل داده‌ها در مورد اینکه چه چیزی در اینترنت به خوبی کار می‌کند کمک کند و به سازندگان محتوا کمک کند تا استراتژی‌های خود را برای رسیدن به مخاطبان خود بهبود بخشند.

در نهایت، تأثیر هوش مصنوعی بر وب به نحوه استفاده ما از آن بستگی دارد. اگر با هوش مصنوعی به عنوان ابزاری برای کنترل و سانسور رفتار کنیم، ممکن است شاهد نابودی وب آزاد باشیم.

با این حال، اگر از هوش مصنوعی به عنوان ابزاری برای توانمندسازی خلاقیت و دسترسی استفاده کنیم، می‌توانیم وب را به مکانی حتی قدرتمندتر و مفیدتر برای همه تبدیل کنیم.

من معتقدم که آینده وب روشن است. هوش مصنوعی پتانسیل این را دارد که آن را به مکانی دموکراتیک تر، خلاقانه‌تر و مفیدتر برای همه تبدیل کند.

با این حال، این به عهده ماست که از هوش مصنوعی به طور مسئولانه و اخلاقی استفاده کنیم تا اطمینان حاصل کنیم که از آن برای خیر و نه شر استفاده می‌شود.

منبع انگلیسی: theatlantic
منبع فارسی: شارا - شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران

با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرام ما بپیوندید:
https://telegram.me/sharaPR
 

انتهای پیام/