شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- ورود اینترنت باعث از بین رفتن نگارش به شیوه قدیمی شده است و خوانندگان نه تنها برای سرگرمی بلکه برای کسب دانش، سپس اخبار جدید و حال برای همه چیز به اینترنت روی آورده اند. در واقع بر اساس بررسی و مطالعه ای که توسط American Press Institute انجام شده است ، 69 درصد از آمریکایی ها اخبار روز را از طریق منابع آنلاین به دست می آورند.

بیشتر این منابع ترجیح می دهند که فردی را برای تحقیق و نوشتن یک داستان هر چقدر هم که جالب باشد به کار نگیرند و به جای این کار یک قطعه هنری را منتشر کنند.

اما این موضوع واقعا چگونه بر روی روابط عمومی تاثیر می گذارد؟
بیشتر روزنامه نگاران به سمت روابط عمومی روی می آورند
ناشران و روزنامه نگاران اغلب دارای ارتباط عشق - تنفر هستند. کارشناسان روابط عمومی می خواهند که داستانشان شنیده شود و تا جایی که امکان دارد در منابع بیشتری منتشر شود، اما همانند دربانان (یا سرایدارها)، روزنامه نگاران همیشه با داستان و پیامی که به اشتراک گذاشته می شود موافق نیستند. منظور این است که بیشتر متخصصان روابط عمومی دارای پیش زمینه روزنامه نگاری هستند.

در واقع هرچه که محتوای بیشتری به اینترنت وارد می شود، روزنامه نگاران بیشتری هم شغل خود را از دست می دهند. اما همانطور که از کار خود بیکار می شوند در روابط عمومی می توانند کار پیدا کنند. وجه مشترکی بین رئیس Strategic Partnerships and Global Integration موسسه Edelman، رئیس شعبه برزیلی Weber Shandwick، و مؤسس Burson-Marstellar وجود دارد – همه آن ها در روزنامه نگاری پیش زمینه دارند.

شرکت ها بلاگ خود را مدیریت می کنند
برای دوری از متکی بودن به روزنامه نگاران، بیشتر شرکت ها بلاگ را در وب سایت خودشان راه اندازی و مدیریت می کنند. نویسندگان مستقل و روزنامه نگارانی که به نوشتن داستان جهت انتشار کمک می کنند و باعث ایجاد تغییرات و دستاوردهای شرکت می شوند، این بلاگ ها را زنده نگه می دارند. در نتیجه شرکت ها کمتر به شبکه اخبار برای کمک جهت ایجاد داستان یا انتشار اخبار متکی خواهند بود. با این وجود هنگامی که اخبار در منابع مهم تر و بزرگ تری مثل Daily Mail یا Huffington Post عنوان می شود ، آن ها هم این دستارودها را در بلاگ خود عنوان می کنند.

محتوای حمایت شده
همانطور که محتوای بیشتری از منابع معتبر و غبر معتبر وارد شبکه می شوند، ایجاد کنندگان محتوا و منتشرکنندگان آن می بایست بر سر مخاطب رقابت کنند. درنتیجه چیزی که در ابتدا به عنوان محتوای رایگان شروع به کار کرد، در زمان رشد از طریق انتشار پرداخت شده (نشری که باید بابت آن پول پرداخت شود)، بیشتر سود خواهد برد.

بیشتر شرکت ها از پست های حمایت شده در فیس بوک، اینستاگرام یا توئیتر برای بیان پیام خود استفاده می کنند. دیگران به تبلیغات گوگل پول پرداخت می کنند یا با شرکت هایی کار می کنند که که به آن ها کمک می کند تا داستان مشتریان خود را در گوشه صفحه سایت های مشهور مثل Buzzfeed ،New York Times یا Cosmo قرار دهند.

سایر محتواهای حمایت شده به شکل مقالات مرتبط با موضوعاتی ایجاد می شوند که برندها بتوانند از آن سود ببرند. سپس برندها پول پرداخت می کنند تا نام آن ها به عنوان حامی شامل شود. این نوع تبلیغات خوشایندتر هستند و باعث می شوند که مشتریان احتمالی به درک بهتری از شرکت و تخصص آن دست یابند.

بازاریابی با تمرکز خاص (Niche Marketing)
رشد رسانه های آزاد منجر به رشد بازاریابی با تمرکز خاص نیز شده است. شرکت ها دیگر نیاز ندارند تا به اعتبار و معرفی اشخاص معروف برای دستیابی به گروهی خاص متکی باشند. در عوض می توانند به بلاگ ها و رسانه اجتماعی روی آورند تا داستان و یا پیام خود را با پرداخت هزینه و یا حتی به صورت رایگان منتشر کنند. این نوع بازاریابی به برندها کمک خواهد کرد تا از اعتماد ایجاد شده توسط مرورکنندگان یوتیوب و بلاگ ها استفاده کنند و به این صورت مخاطبان بیشتر پیشنهادها و توصیه های آن ها را دریافت خواهند کرد.

در مورد آن فکر کنید. بیشتر افرادی که قصد خرید محصولی را دارند اما بین چندین انتخاب درگیر هستند، احتمالا مطالب منتشر شده ما یا بلاگ نویسان مورد علاقه خود را بررسی خواهند کرد تا ببینند که برای این موضوع چه چیزی وجود دارد. شرکت هایی مثل Subaru و Apple از این نوع بازاریابی و رسانه های آزاد بسیار زیاد استفاده می کنند.

قطعا رسانه های آزاد باعث ایجاد تغییراتی در روزنامه نگاری، روابط اجتماعی و به طور کل ارتباطات شده اند. با این وجود اگر متخصصان بتوانند خود را با محیط همیشه در حال تغییر سازگار سازند، می توانند به پیروزی دست یایند و در صنعت ارتباطات شغل خود را تغییر دهند.

منبع مرجع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)