شارا، دکتر باقر ساروخانی- در حوزه صنعت و تولید و همچنین حراست از صنعت در قبال رقبای زیادی که ما امروز داریم در چند زمینه روابط عمومی می تواند بسیار کارساز باشد که من این زمینه ها را در چهار قسمت خلاصه کرده ام:

1.     پیش چتری صنعت

2.     تکوین صنعت

3.     ارزیابی و فیدبک صنعت

4.     آینده فکری

زمانی می گفتند برای ایجاد صنعت پول لازم است، اما امروز دنیا از این مرحله گذشته است و پول به تنهایی برای دستیابی به این هدف کافی نیست. اگر این موضوع را در کشورهای ئر حال توسعه بررسی کنید می بینید می گویند به ما پول بدهید، در حالیکه این پول اگر بستر اجتماعی لازم را نداشته باشد فساد می آورد. خود پول عامل فساد اجتماعی خواهد بود. پول اگر از کشورهای خارجی آمد دوباره به آن کشور برمی گردد. دنیای امروز برای تولید و حراست از صنایع ملی دیگر تنها به پول فکر نمی کند.

 امروز معتقدند که ما باید انسان پرورش بدهیم، بر روی ارزشهای انسانی، بر روی اطلاعات و آگاهی کار کنیم. تمام اینها اطلاعاتی است که با روابط عمومی سر و کار دارد. با پرورش انسان های خلاق، فعال و کارآفرین ما باید بتوانیم زمینه های تولید ملی را ایجاد کنیم. کارآفرین چه کسی است، کسانی که اندیشه خوب، آگاهی و خلاقیت، آینده نگری و ریسک پذیری دارند. اگر چنین آدمهایی پرورش دادیم آنها می توانند سرمایه های کوچک جدا افتاده را جمع کنند و از این ظریق یک واحد تولیدی و صنفی بزرگ را ایجاد کنند.

 نیروی کارآفرین می تواند منابع و سرمایه  های کوچک را جمع کرده تبدیل به چند میلیارد کند و از طریق آن یک واحد مبلغ و خلاق تولید کند. ما به چنین آدم هایی نیاز داریم و این آدم ها از طریق آگاهی به ساختن انسان بوجود می آیند. ما به این آدم ها می گوییم شاهدان و شعورداران صنعت و این روابط عمومی است. کسانی که مشعل دار آگاهی اند روابط عمومی هستند. اولین نطفه تولید صنعت، روابط عمومی است. اینجا به کسانی مثل آدام اسمیت نیازمندیم. کسانی که می گفتند ئنیای ما از دنیای تحکمی بازار بیرون آمد و ما باید مدیریت دانش تولید کنیم. آدام اسمیت برای مثای می گوید، اگر ما می خواهیم تولید کنیم 12 نوع اطلاع باید داشته باشیم. چه چیزی تولید بکنیم، اندازه و رنگ، رقبای ما در چه شرایطی هستند، شرایط این کالا برای مصرف کننده و سایر مسائل از این دست، بنابراین ما اینجا نیازمند اولین اطلاعات برای تکوین صنعت هستیم. اگر ما نتوانیم بازار اجتماعی را بشناسیم اولین سنگ بنایی که می گذاریم نادرست است. بنابراین صنعت رشد نخواهد کرد. یک زمانی در بازارها تحکم حاکم بود. کسانی می نشستند و می گفتند سیبری باید این کالا را در این مقدار تولید کند. بازارهای تحکمی نامرئی هم داشتیم؛ زمانی که مردم برای تهیه کالا به بازار می رفتند؛ مثلاً ماکارونی زیاد اگر دوست نداشتند ولی در هر حال ماکارونی زیاد بود آنها مجبور بودند که مثلاً این کالا را خریداری کنند ولی امروز این روش قابل قبول نیست.

 امروز مدیریت ارتباط با مشتری است و ما باید ببینیم مشتری ما چه چیزی را در چه مقداری می خواهد.

 روابط عمومی در اولین نطفه های تولید صنعتی قرار داشته است و حالا هم که می خواهد صنعت راه بیفتد باز گام به گام این صنعت را هدایت می کند و جز روابط عمومی هیچ بخشی نمی تواند این کار را انجام دهد. بنابراین، دنیای ماتریالیستی و پول محور، امروزه پایان پیدا کرده و دنیای اطلاعات و مدیریت اطلاعات، محور جهان امروز است که در تخصص مدیریت روابط عمومی است. حالا می رسیم به بحث خطرپذیری، باید مدیریت ریسک چنان باشد که ریسک را به حداقل برساند تا سازمان دچار تلون نشود. این روابط عمومی است که می تواند آینده فکری را ترسیم کند. چاه های آینده را ببینید و سازمان را در را هموار و استوار به سوی ارتقاء حرکت دهد.

 جز روابط عمومی چه کسی می تواند این کار را انجام دهد؟ مدیریت ریسک، دیدن ریسک های امروز و فردا و تبیین استراتژی ها و تاکتیک های مواجهه با خطرات از جمله مواردی است که باید روابط عمومی انجام دهد. من همیشه احساسم این بود که روابط عمومی اتاق فکر است و به بینایی حساس. مدیریت صلاحیت و حتی مدیریت گفتگو نیز جزو روابط عمومی است. روابط عمومی باید بداند چگونه صحبت کند و یا درباره افراد چگونه اطلاعات موثقی جمع کند. اطلاعاتی که بشود بر روی آن برنامه ریزی نمود. بر روی آن اطلاعات بتوان سازمان را تجهیز کرد تا توان خوب با مشتریان صحبت کرد و برنامه های مطمئن ترتیب داد. مدیریت اطلاعات در هر جا. ما امروز می رسیم به مدیریت فضا، خود فضا زبان نمادین یک سازمان تولیدی است. روابط عمومی باید در کنار مدیریت قرار داشته باشد. روابط عمومی دور از دسترس و ایزوله در یک اتاق، باید جای خود را به روابط عمومی دهد که در کنار اتاق مدیر و هر لحظه آماده برای انتقال اطلاعات و مدیریت دانش باشد. بنابراین می بینید که ما باید بعد از این بتوانیم یک مدیریت تازه تولید کنیم که اصظلاحاً می گوییم «مدیریت همدلی» ما باید در روابط عمومی آنچنان توانمند باشیم که بتوانیم مشتریان خود را در جامعه خودمان با سازمان همدل کنیم. یعنی آنها مشکلات و امتیازهای ما را بفهمند و ما باید بتوانیم مشارکت جمعی را از طریق همدلی ایجاد کنیم. هیچ دولتی نمی تواند به تنهایی یک جامعه را اداره کند. هیچ سازمانی هم نمی تواند در ظلمت به کار بپردازد. این روابط عمومی است که انتقاد آن، انتقاد روشنایی است و دانش فرآیندنگری را فراهم می کند. روابط عمومی ها از یک طرف تاکتیکی هستند و از طرف دیگر استراتژیک.

 روابط عمومی از این جهت مهم است که می تواند جهان بینی انسان ها را تغییر دهد. حالا ما می رسیم به اینکه خودمان باید چه کار کنیم. امروز دنیا به اطلاعات به عنوان قدرت نگاه می کند. ما باید اول بپذیریم کار روابط عمومی کاری استاندارد است. زمانی که شما با مدیریت اظلاعات سر و کار دارید و زمانی که شما پویایی بازار اجتماعی را می خواهید ارزیابی کنید، هر قدم با دانش خلاقیت سر و کار دارید، بنابراین روابط عمومی دانش خلاقیت است، قطعاً برای خلاقیت استعداد طبیعی لازم است. اما در کنار آنها دانش لازم است. اعضای روابط عمومی باید بتوانند متخصصان اندیشه انسانی بشوند. در واقع کسانی که توانایی تولید اطلاعاتی موثق برای سازمان تولیدی خودشان دارند باید توجه داشته باشند سازمانی که هر روز در خظر رقابت های خارجی و از آن بالاتر در خطر رقابت های کاذب. شما تصور نکنید همیشه رقابت هایی که در مقابلش قرار گرفتید رقابت های سالم است رقابت های کاذب هم هست. شرکتی خارجی یک ماشین را تولید می کند می فرستد به جامعه ای با قیمت ارزان و تولید ملی آسیب می بیند و وقتی تولید ملی بسته شد و بازار در اختیار خودش قرار گرفت آن وقت هر قیمتی که خواست به مردم تحویل می دهد. ما در دنیایی قرار گرفته ایم که هزاران مشکل برای ما تولید می کنند و در راه گذار از تنگناها، ما به پول، ماشین و از همه بیشتر به اطلاعات نیاز داریم. در درون مدیریت، دانش، سلیقه و تنوع وجود دارد. ولی فکر کنید اگر هر مدیر با سلیقه خود مدیریت کند آفت بزرگی است. روابط عمومی است که مدیریت ثابت ایجاد می کند؛ مدیریت با آگاهی و اطلاعات صحیح است، مرحله بعد انگیزش است به تئوری توانش نیاز داریم. اینکه بتوانیم حداکثر توان بالقوه را در واقعیت به بالفعل تبدیل کنیم. اگر روابط عمومی شغلی ممتاز و نیازمند این همه خلاقیت است نیازمند انگیزش هم هست. ما اگر بتوانیم توان بالقوه را به سازمان بدهیم کار بزرگی است. شما مسئولان روابط عمومی امروزه دو رسالت بزرگ دارید: اول روابط عمومی را خوب بشناسید و یک فرهنگ تازه ای در واحدهای تولیدی ایجاد کنید در عین حال هم باید وظیفه خود را خوب انجام دهید. هم به مدیران بفهمانید که روابط عمومی چه جایگاهی دارد هم کار خودتان را درست انجام بدهید. ما نظام پیشنهادات را هم باید اعمال کنیم. نظام پیشنهادات یعنی اینکه اندیشه بتواند از بالا تا پایین و بالعکس جریان پیدا کند. سیال بودن اندیشه، ما باید در این کار بزرگی که در پیش داریم به خدای بزرگ متکی باشیم. امیدوارم در این مسیر موفق و کامیاب باشید.