شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی‌ ایران (شارا) || متاسفانه بازار؛ پاساژها؛ مدارس؛ مساجد؛ اماکن ورزشی و بسیاری دیگر از مراکز تجمعی ما فاقد روابط‌عمومی هستند. شما وقتی وارد یک تالار پذیرایی یا یک رستوران بزرگ یا فروشگاه زنجیره ای و یک درمانگاه و شهربازی و... میشوید همه چیز می‌بینید بجز واحد روابط‌عمومی؟!؟

آیا واقعا در عصر ارتباطات می‌توان ساختاری و سازمانی بدون روابط‌عمومی را متصور بود؟

دو بخش مهم در هر سازمانی باید دوشادوش مدیریت عالیه باشند: مدیر روابط‌عمومی برای آنکه بگوید در نزد افکار عمومی کجا هستیم و مدیر مالی برای آنکه بگوید در میان رقبا کجا هستیم. این خیلی درد آور است که اغلب مدیران ما درک و فهم دقیق و درستی از جغرافیای گسترده روابط‌عمومی؛ جایگاه؛ نقش؛ کارکرد و اهمیت آن ندارند در حالی که این روابط‌عمومی است که می‌تواند به عنوان یک پیشگام فنی حرفه ای تمام واحدهای سازمانی را به گونه ای یکپارچه هماهنگ و همراه نماید که موجب انتفاع و سودآوری بیشتر و همچنین ارتقاء سطح مقبولیت؛ مشروعیت و محبوبیت ما گردد. با ورود جهان به عصر فناوری‌های نوین؛ متاورس؛ هوش مصنوعی و... ؛ ما شدیداً نیازمند پوست اندازی و تغییر و تحول مبتنی بر آینده پژوهی هستیم و لذا نداشتن واحد روابط‌عمومی در هر ساختار و سازمانی؛ کوچک یا بزرگ؛ غیر قابل بخشش است.

 بقا و زنده ماندن سازمان‌ها در عصر ارتباطات با سرعت فزاینده آن حتما نیازمند برخورداری از یک روابط‌عمومی خلاق؛ مبتکر و تحول آفرین است که همواره در جوش و خروش و زایش و بالندگی باشد. شرکت خطوط هواپیمایی امارات تا چندی پیش شعارش این بود که: با امارات پرواز کنید. در حالیکه امروزه می‌گوید : پرواز با امارات بهتر است.

این یعنی سازمان خلاق و پویا و در حال بهبود مستمر. طبیعتا اینجا هم اگر نیک بنگریم؛ پای یک روابط‌عمومی در میان است زیرا با افکار سنجی؛ نظر سنجی؛ مخاطب شناسی؛ مشتری مداری و... به این درک و فهم رسیده اند که باید برای رشد و تعالی؛ یک روابط‌عمومی قدرتمند و پای کار و حرفه ای داشته باشند. خیلی از مدیران ما بعضا بخاطر اینکه بر اساس شایسته سالاری ارتقا و انتصاب پیدا نکرده اند؛ فلذا در برخورداری از یک روابط‌عمومی حرفه ای نیز عاجزند و اغلب آنرا فقط بله قربان گوی خود می‌خواهند.

برخی مدیران فکر می‌کنند داشتن روابط‌عمومی کاری را از پیش نمی‌برد و به صورت خودسرانه و سلیقه ای خودشان مصاحبه می‌کنند؛ خودشان در رسانه ها حاضر می‌شوند و خودشان می‌برند و می‌دوزند؛ غافل از اینکه اینها بخش بسیار کوچکی از وظایف و ماموریت‌های بسیار بزرگی است که روابط‌عمومی ها دارند. روابط‌عمومی‌ها کار تغذیه اندامها و ارگانها و بخش‌های سازمان را بر عهده دارند و چونان پرستاری حاذق؛ دائما در حال رصد اوضاع و احوال درون و برون سازمان هستند تا نبض زندگی در سازمان بر مدار سلامت و پویایی و سرزندگی تپیده و چرخه عمر آن با کیفیتی مطلوب؛ در گردش و بقا باشد.

اگر بدنبال انتفاع و سودآوری هستید و اگر هنوز در ساختار سازمانی ولو کوچک خود روابط‌عمومی ندارید سریعا نسبت به راه اندازی آن اقدام نموده و از آثار و برکات وجودی چنین واحد ارزشمندی بهره مند شوید. روابط‌عمومی دار و ندار سازمان است.