شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی‌ ایران (شارا) || یکی از اساتید پرکار روابط‌عمومی کشور، استاد حمید صبری، مولف دایره المعارف روابط‌عمومی ایران است. آثار وی در زمره آثار ماندگار در حوزه روابط‌عمومی با رویکرد بومی سازی صنعت روابط‌عمومی است. در این یادداشت به کتاب جدید وی با عنوان «مهندسی روابط‌عمومی ایران» که توسط نشر کمانه در سال 1402 منتشر شد، پرداخته شده است.

کتاب با پیشگفتاری از پروفسور حسام الدین بیان آغاز می شود. وی شفافیت برای مهندسی مجدد را یک استراتژی فراملی و جهان بازاری برای فرارفتن از ایجاد سازمان های گسترده و بزرگ انحصاری می داند و معتقد است که به دلیل عدم کارسازی استراتژی انحصار باید به مهندسی مجدد در تولید، بازاریابی، رقابت و موازنه در میان روابط‌عمومی سخنور شده رو آورد.

صبری در مقدمه کتاب تعریف صریحی از مهندسی روابط‌عمومی ارائه می دهد: «مهندسی روابط‌عمومی عبارت است از طراحی، نوسازی، بازسازی اساسی و بازتعریف سیستم روابط‌عمومی کشور به گونه ای که نقطه مطلوب و هدف نهایی در همه اجزا و ابعاد آن لحاظ شده باشد.»

وی نتیجه مهندسی روابط‌عمومی را در «ایجاد تصویر روشنی از ماموریتها، چشم اندازها، اهداف و رسالت سازمان» می داند. نویسنده دایره المعارف روابط‌عمومی ایران تکیه کلام خود را بر نگاه رهبری نسبت به روابط‌عمومی استوار می کند: «مردم ما نمی دانند که پس از پیروزی انقلاب اسلامی چه تحولاتی صورت گرفته و همین امر موجب شد که امام فرمودند مسئولان باید کارهای خود را به مردم گوشزد کنند. گاهی هم در تبلیغ و بیان مطلب چنان زیاده روی و بدلحنی کرده ایم که به ضد تبلیغ مبدل شده است که آثار بد آن از تبلیغات سوء شاید کمتر نباشد. گاهی مطلبی در مطبوعات و صدا و سیما بد بیان و ارائه می شود و گاهی تبلیغ به نوعی در صدا و سیمان مطرح می شود که گویی دشمن آن را تهیه کرده است.»

یکی دیگر از برجستگی های کار نویسنده کتاب «روابط‌عمومی در کهکشان نور»، طرح تعاریف روابط‌عمومی از منظر اساتید برجسته روز روابط‌عمومی کشور است. وی تعاریفی از روابط‌عمومی از منظر «دکتر مهدی محسنیان راد، دکتر حسام الدین بیان، دکتر حمید مولانا، دکتر داوود زارعیان، دکتر احمد یحیایی ایله ای، دکتر حمید شکری خانقاه، استاد دیباج، دکتر رضا امینی، پروفسور کمالی پور، دکتر هوشمند سفیدی، دکتر جواد قاسمی، دکتر حمید نطقی، سید شهاب الدین سید محسنی، دکتر مهدی باقریان و علی دارابی» ارائه داده است.

وی در ادامه مدیریت در روابط را مستلزم چهار عنصر «اعتماد سازی، تعهد پذیری، ارتباط موثر و مشارکت پذیری» می داند و بر این اساس توجه به انتظارات جامعه را مبنای فعالیت روابط‌عمومی معرفی می کند.

این استاد دانشگاه با توجه به تاریخ روابط‌عمومی از ایران باستان تا دوره معاصر، سیر روابط‌عمومی را در چهار مرحله بر می شمارد:
«مرحله سنتی و ابزاری، مرحله سازمانی یکسویه، مرحله فرآیندگرایی و مرحله الکترونیک» و معتقد است که مرحله الکترونیک در روابط‌عمومی «مهارت های ارتباطی را حذف می کند».

یکی دیگر از ابداعات دکتر حمید صبری در کتاب «مهندسی روابط‌عمومی ایران»، گونه شناسی روابط‌عمومی است و در این کتاب 35 گونه روابط‌عمومی در ایران احصاء شده و 8 گونه از آن معرفی شده است.

کتاب مهندسی مجدد را در روابط‌عمومی برابر «طراحی، نوسازی و بازسازی اساسی و بازتعریف سیستم روابط‌عمومی کشور بگونه ای که نقطه مطلوب و هدف نهایی در همه اجزا و ابعاد آن لحاظ شده و نمایان گردد» می داند.

دکتر صبری استانداردهای روابط‌عمومی را با معرفی توانایی های مورد نیاز روابط‌عمومی ها، راهی به سوی مهندسی روابط‌عمومی معرفی کرده و ایده آل آن را رسیدن به نظام مهندسی روابط‌عمومی ایران می داند.

کتاب مهندسی روابط‌عمومی ایران، کتابی فربه از مباحث میان رشته ای در حوزه روابط‌عمومی است که پس از طرح مباحث کلیدی در روابط‌عمومی، به صورت بسیار خلاصه، چهره ای از روابط‌عمومی امروز کشور ارائه می دهد.

استاد صبری 20 تخصص در روابط‌عمومی را بر می شمارد که کیفیت های کارشان باعث تکوین مهندسی روابط‌عمومی در کشور خواهد شد. در پایان او با اشاره به ویژگی های مدیران و مشاوران روابط‌عمومی، کتاب خود را به پایان می رساند.

به نظر می رسد که این کتاب با توجه به محتوای گزیده و ایده اصلی، می تواند یکی از منابع مناسب برای کارشناسان و مدیران روابط‌عمومی باشد، تا با تکیه بر شناخت عمیقی که در کتاب ارائه شده است، مسیر روابط‌عمومی خود را به سمت مهندسی مجدد سوق داده و از ایده های این اندیشمند حوزه روابط‌عمومی کشور بهره مند شوند.

 

انتهای پیام/